تنها یک روز را برای قدردانی از تو نامگذاری کرده اند، توئی که تمام لحظات زندگی ات، عمرت، جوانی ات، زیبائی ات و هر چه خوشی داشتی را به پای من گذاشتی،
مادر عزیزم! تمام زیباترین واژه های کائنات را بر لبانم می گذارم و بر مهر سجاده پایت بوسه می زنم و آنها را نثار شکوه نام بزرگ ات می کنم.
مادر عزیزم! با نفس تو زنده ام، قدم به قدم زندگی ام را با دعای خیر تو بر می دارم. خدایا ! نگاهت در نگاه مادرم، نگاه ات را ازمن دریغ نکن، گلچهره تمام مهربانی ها را به تو می سپارم، مادرم را حفظ کن و مادران سفر کرده را بیامرز.

در سمیناری به حضار گفته شد اسم خود را روی بادکنکی بنویسید.
همه اینکارو انحام دادند و تمام بادکنک ها درون اتاقی دیگر قرار داده شد.
اعلام شد که هر کس بادکنک خود را ظرف 5 دقیقه پیدا کند.
همه به سمت اتاق مذکور رفتند و با شتاب و هرج و مرج به دنبال بادکنک خود گشتند ولی هیچکس نتوانست بادکنک خود را پیدا کند.
دوباره اعلام شد که این بار هر کس بادکنکی که برمیدارد به صاحبش دهد.
طولی نکشید که همه بادکنک خود را یافتند.
دوباره بلندگو به صدا درآمد که این کار دقیقاً زندگی ماست.
وقتی تنها به دنبال شادی خودمان هستیم به شادی نخواهیم رسید
در حالی که شادی ما در شادی دیگران است، شما شادی را به دیگران هدیه دهید و شاهد آمدن شادی به سمت خود باشید.

صداقتی که جایش در عملیات رسانه‌ای ‘یارانه نگیرید’ خالی بود؛
من مریلا زارعی موظفم توصیه ام به مسئولین باشد نه مردم؛
شما امکانات رفاهی را در اختیار مردم قرار بدهید مردم خودشان یارانه نمی‌گیرند.
اما منی که جایم گرم است و سقفی بالای سرم دارم
و جایزه و دستمزد خوب هم میگیرم، نمیتوانم از عزیزی خواهش کنم که یارانه نگیرد.