معمولا آلبوم های آقای محسن یگانه که بعد از چند زمانی وارد بازار می شه از استقبال خوبی برخوردار می شه
حتی رزرو کنسرت های ایشون به خوبی انجام می شه و اعتراف میکنم جزو خوانندگانی هست که تا صدا از گلوش بیرون میاد، گیشه ها فروش خوبی دارن و امیدوارم که این فقط صداش نباشه که اون رو بزرگ نگه داشته باشه.
ترک “دلکم” از آلبوم زیبای “نگاه” محسن یگانه رو براتون گذاشتم تا شاید مثل من از اون لذت ببرید
جان علی حسینی آلبوم اش رو اگر پیدا کردید بخرید، منم این کار رو کردم . بابا خب شغل این ها هم خوانندگی هست و جنس اشون این آلبوم هاشون هست. اگر بخواییم گوش کنیم اما هزینه اش رو ندیدم با دزدیدن جنس، فرقی نداره
حالا منم شدم علامه ها … 🙂

آهنگ رو گوش کنید. بی خیال من

متن و تکست آهنگ دلکم محسن یگانه

چیکار میکنی با دلم روزگار
دیگه خاطراتو به یادم نیار
ندیدی مگه چی سرم اومده
جوونیمو دادم پای عشق یار

چقدر خاطره اون عزیزه که من
با اینکه هنوزم ازش دلخورم
اون اسمم رو یادش نمیاد و من
هنوزم رو اسمش قسم میخورم
هنوزم رو اسمش قسم میخورم

یه عمری گذشت و هنوزم تو فکر همون یار نامهربونم
با حسرت یه گوشه نشستم دارم زیر لب میخونم

دلکم تنهات گذاشتن هرکی رفته پی کارش
اونکه پاش عمرتو دادی حالا رفته پی یارش
دلکم دید دروغه دیدی تنهات گذاشت
دیدی ضرب المثل دل به دل راه نداشت
دیدی ضرب المثل دل به دل راه نداشت

دلکم دیدی جوونیت چجوری با غصه سر شد
بهترین شبای عمرم توی تنهایی سحر شد
دلکم مردم این شهر قصه مونو نمیدونن
اگه با خبر بشن از رازمون با ما میخونن
میخونن تنهات گذاشته
هرکی رفته پی کارش
اونکه پاش عمرتو دادی
حالا رفته پی یارش
دلکم دید دروغه
دیدی تنهات گذاشت
دیدی ضرب المثل
دل به دل راه نداشت
دیدی ضرب المثل
دل به دل راه نداشت

تقاطع: آیا تا حالا احساس تنهایی، استرس و افسردگی کرده‌اید؟ شاید در این مواقع، تنها چیزی که شما نیاز دارید یک آغوش بزرگ است.

تحقیقات پزشکی نیز نشان می‌دهد که در آغوش گرفته شدن، باعث کاهش استرس و فشار خون، و افزایش میزان سروتونین (هورمون جاری‌کننده احساس خوب) می‌شود و هم‌چنین به افرادی که با افسردگی و سندروم پی.تی.اس.دی (اختلال تنش‌زای پس از رویداد) روبه‌رو هستند، کمک می‌کند.

حال برای رفع این نیاز، باشگاهی در غرب سیاتل در شمال غربی امریکا باز شده که می‌گوید به مشتریانش، فضایی پر از آرامش می‌دهد.

تنها نشانه‌ای که از بیرون این باشگاه دیده می‌شود، پنجره‌ای است که در آن تعدادی بالش قرار گرفته و در دایرکتوری راهروی ساختمان نیز کلمه‌ی “باشگاه آغوش” اصلا ممکن است به چشم‌تان نیاید.

لاشانا ویلیامز، مالک و مدیر این باشگاه به شبکه‌ی خبری “کینگ” سیاتل می‌گوید: «اینجا جایی است که به مردمی که می‌آیند احساس امنیت می‌دهد.»

او که ۳۵ ساله‌ است اضافه می‌کند که برای این کار آموزش دیده و گواهی‌نامه گرفته است و خودش فرم‌های استخدام کارکنان و اعضای باشگاه را بررسی می‌کند.

خانم ویلیامز هم‌چنین اقدامات امنیتی و قوانین سختی را برقرار کرده است: «بر اساس قوانین این‌جا، هیچ‌گونه فعالیت جنسی مجاز نیست. شما برای در آغوش گرفته شدن، باید لباس پوشیده باشید؛ دوش گرفته باشید؛ و به شکل قابل قبولی، تمیز باشید.»

او تاکید می‌کند که در وضعیتی که افراد لباس زیر بر تن دارند، هیچ تماسی در کار نخواهد بود.

“جولی لانگ”، کارمند یک شرکت کارگزاری بورس که دفتر آن در همان طبقه‌ی “باشگاه آغوش” قرار دارد، درباره‌ی تجربه‌اش از رفتن به این باشگاه می‌گوید: «شما نمی‌دانید چه کسی قرار است در آغوش‌تان بگیرد و همین موضوع را واقعا عجیب می‌کند.»

قیمت جلسات “آغوش” از ۴۵ دلار برای هر نیم ساعت شروع می‌شود.

لاشانا ویلیامز ابراز امیدواری می‌کند که مردم، نسبت به ایده‌اش، با فکر و آغوش‌ باز نگاه کنند. هرچند که این ایده، پیش‌تر در دست‌کم در دو باشگاه دیگر، یکی در سیاتل و دیگری در پورتلند، با موفقیت به اجرا درآمده است.

همه جا دنیا هست
نحوه اجرای اون فرق داره
گاهی ها هم به دولت مربوط نیست، به خصوصیات اون شخص مامور ربط داره
اما این هست که همه دولت ها توی فیلم و سریال هاشون رفتار خوبی رو از پلیس در قبال متهمین نشون میدن اما واقعیت های منتشر شده چیزی غیر از اونی هست که نمـــایش داده می شده
این موسیقی رپ رو ببینید

سامانتا کریستوفورتی، نخستین زن فضانورد ایتالیایی، در ویدئویی که سازمان فضای اروپا منتشر کرده نحوه دستشویی رفتن فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی و در شرایط بی‌وزنی را توضیح داده است.
سازمان فضایی اروپا این ویدئو را “تور توالت” نام گذاشته است.
این سازمان علل انتشار این ویدئو را درباره “بی‌جذابیت‌ترین” فعالیت فضایی چنین عنوان کرده که درباره این بخش از زندگی فضانوردان زیاد سوال می‌شود.
سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که چگونه در کوچکترین اتاقک ایستگاه فضایی فضانوردان قضای حاجت می‌کنند و برای این‌کار چگونه باید از تکنولوژی تعبیه شده از جمله لوله‌های مکنده استفاده کنند.
ادرار فضانوردان بازیافت شده و بصورت آب برای نوشیدن فضانوردان استفاده می‌شود.
دستگاه بازیافت ۲۵۰ میلیون دلاری که این کار را انجام می‌دهد در سال ۲۰۰۸ در ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب شد، اما پس از رفع نقص فنی آن، در سال ۲۰۰۹ کاملا عملیاتی شد.
این دستگاه علاوه بر بازیافت ادرار، عرق فضانوردان را هم از هوا جمع‌آوری و تبدیل به آب آشامیدنی می‌کند. این آب برای پخت و پز، تولید اکسیژن از الکترولیز و حمام کردن هم استفاده می‌شود.
سامانتا کریستوفورتی در این ویدئو توضیح می‌دهد که در شرایط بی‌وزنی نیازی به یک نشیمنگاه راحت وجود ندارد و اینکه فضانوردان باید به نوبت فضولات را تخلیه کنند.

خانم کریستوفورتی در نوامبر سال گذشته که به ایستگاه ملحق شد یک هدیه ارزشمند ایتالیایی برای این ایستگاه به ارمغان آورد. او یک دستگاه قهوه اسپرسو را با خود به فضا برد.
هفته گذشته خانم کریستوفورتی این دستگاه را بکار انداخت و ناسا تصویر او را حین نوشیدن اولین فنجان اسپرسو در فضا در توئیتر منتشر کرد.
برای ساخت این دستگاه که سازمان فضایی ایتالیا با همکاری شرکت لاواتزا تولید کرده است، باید تمهیدی برای رفع خطر ریختن آب جوش در شرایط بی‌وزنی اندیشیده می‌شد.
با انتشار ویدئوی جدید، خانم کریستوفورتی توضیح در مورد چرخه آب برای فضانوردان ایستگاه فضایی را تکمیل کرد.
در همین حال اعلام شد بازگشت سه نفر از شش فضانوردی که در حال حاضر در ایستگاه فضایی هستند بعلت نقص فنی شدید یک سفینه محموله‌بر بدون سرنشین، ممکن است یک ماه دیگر به تعویق بیفتد.
قرار بود خانم کریستوفورتی به همراه یک فضانورد روس و یک فضانور آمریکایی، این هفته پس از شش ماه بودن در فضا به زمین بازگردند.
اگر بازگشت خانم کریستوفورتی به تعویق بیفتد، او رکورد طولانی‌ترین ماموریت فضایی یک زن را خواهد شکست.
سانی ویلیامز فضانورد آمریکایی در فاصله دسامبر ۲۰۰۶ تا نوامبر ۲۰۰۷ مدت ۱۹۵ روز در فضا بود و رکورد فعلی را بجا گذاشت.