ریختن زباله در جاده

سالهای سال هست که به روش های متفاوت و با ابزارهای مختلف دارن فرهنگ سازی می کن که آقا جان توی طبیعت آشغال نریزید.
همه جوره دارن می گن که پلاستیک و نایلون و فلان و بهمان چقدر زمان می بره که تجزیه بشن و به طبیعت برگردن ( که بنده اعتفاد دارم که برگشت به طبیعت هم آخر داستان نیست و خیال آدم با این اوضاع راحت نمی شه )
اما بازم انگار نه انگار
توی همین چند روزی که از سال نوی ۹۷ گذشته شخصا بارها شاهد این بودم که نسل جوان ما هنوز این موضوع رو جدی نمی گیره و یا اگر می گیره برای خودش جدی نمی گیره و فکر می کنه این حرف ها برای دیگران هست نه برای اون
همین آدم های جوون یه فیل باکلاس و فرهنگی و احساسی که توی #فیس_بوک و #توییتر می بینن می گن فرهنگ اونا رو نگاه کن فرهنگ ما رو نگاه کن و بعد با تکون دادن سر یه افسوس برای ایرانی ها می خوره و خبر نداره که بابا خودش اول همین داستان هست.
چرا مردم توی هر سنی که هستن متوجه نیستن که اولن آشغال ریختن کلن یک حرکت زشتی هست که ذاتن روی روان و روح آدم اثر منفی می زاره چه اون شخصی که آشغال می ریزه چه اونی که بعدن می خواد از حق شهروندی و پاکی محیط زندگی اش لذت ببره
دومن چرا به این موضوع از این زاویه نگاه نمی کنیم که بابا جان یکی باید بعدن این آشغالی رو که شما ریختی رو از زمین جمع کنه و این یک نفر می تونه هر کی باشه، شاید من شاید یکی دیگه و شاید اصلن یکی از افراد خانواده خودش.
سوم اینکه بیایید فکر کنیم که کسی قرار نیست این آشغال رو جمع کنه و آشغال ریختن هم روح و روان ما رو اذیت نمی کنه، آیا به نظر شما صد سال آینده این آشغال های ریز و درشت نمی شه یه تپه و یه کوه آشغال ؟
ما اصلن مسئول آینده و نسل آینده بعد از خودمون هستیم ؟
چرا هیچ وقت اینطور نگاه نمی کنیم که بعدها این فرزندان ما و دوستان ما هستن که می خوان از این سهمی که دنیا براشون گذاشته استفاده کنن.
این موضوع در در عید نوروز و مسافرت های بین جاده ای و درون شهری بسیار دیده می شه / لطفن اگر دیدید و تونستید هم یه تذکر مهربانانه بدید و هم اون زیاله رو در جای واقعی خودش بزارید / ممنونم