دعای دکتر شریعتی

خدایا!
مرا به ابتذال آرامش و خوشبختی مکشان، اضطرابهای بزرگ، غمهای ارجمند و حیرتهای عظیم را به روحم عطا کن. لذت ها را به بندگان حقیرت بخش و دردهای عزیز را بر جانم ریز.
خدایا!
به من توفیق تلاش در شکست، صبر در ناامیدی، رفتن بی هموار، جهاد بی سلاح، کار بی پاداش، فداکاری در سکوت، دین بی دنیا، مذهب بی عوام، عظمت بی نام، خدمت بی منان، ایمان بی ریا، تنهایی در انبوه جمعیت و دولت داشتن بی آنکه دوستم بدارند، عطا کن.
خدایا!
شهرت ،منی را که :می خواهم باشم ،قربانی منی که : می خواهند باشم ، نکند.
خدایا !
خود خواهی را چندان در من بکش ، یا بر کش ،تا خودخواهی دیگران را احساس نکنم، و از آن در رنج نباشم.
خدایا!
به من توفیق تلاش ، در شکست ؛صبر ، در نومیدی ؛ رفتن ، بی همراه ؛ جهاد، بی سلاح ؛کار ، بی بِاداش؛فداکاری ، در سکوت ؛ دین ، بی دنیا ؛ مذهب ، بی عوام ؛عظمت ، بی نام ؛ خدمت ، بی نان ؛ ایمان ، بی ریا ؛خوبی ، بی نمود ؛گستاخی، بی خامی ؛مناعت ، بی غرور ؛عشق ، بی هوس؛
تنهایی، در انبوه جمعیت ؛ دوست داشتن ، بی آنکه دوست بداند؛ روزی کن .
خدایا!
به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم
و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم
بگذار تا آن را من خود انتخاب کنم
اما آنچنان که تو دوست داری
چگونه زیستن را تو به من بیاموز
چگونه مردن را من خود خواهم آموخت

اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.